Français – Nederlands – English
Rose-Marie Warzée
Belgische schilder geboren in 1959
Staal, zo licht als een veer.
Schilderen op meetkundige modus, door een beroep te doen op het vierkant of de cirkel. Nadenken over deze structurerende figuren, zo simpel en toch eindeloos moduleerbaar.
De schikking van de elementaire vormen, uitvergroot door een vurig palet.
Misschien net daarom voelde Rose Marie Warzée zich aangesproken om de virtualiteit te verkennen, de onweerstaanbare wereld van de abstracte sculptuur.
Tussen de eerste en de volgende stap is de breuk louter schijn. Men kan er zelfs een afstamming in zien. In haar werk als beeldhouwer is de cirkel nog altijd sterk aanwezig.
Ook hier dringt de strakheid van de vormen zich op. De kunstenares zoekt naar ultieme loutering in de opeenstapeling van platen die uitgesneden zijn in cortenstaal, voor een natuurlijke of gepatineerde afwerking.
Elk element is op een centrale as geregen, waarmee het solidair is, maar het blijft mobiel, en kan naar wens verplaatst worden. Elke plaat kan vrij draaien bij aanraking.
Het aanvankelijk platte en schijnbaar statische volume leeft op in een spiraalvormige beweging, zoals een subtielevoluut. Het werk was rigide en wordt nu plots gevoelig, het cirkelt, het is luchtig in die mate dat men de sokkel en de naaf vergeet waaraan het bevestigd is. De schoonheid van het werk met zijn mogelijke mutaties is nog versterkt door het licht dat tussen de stalen latten sijpelt. Het optische spel dat op de achtergrond van de lucht fonkelt. De verplaatsing van de toeschouwer die plezier heeft in deze veranderingen, deze vreemde moirés.
Rigoureuze assemblage en kinetiek worden fundamenteel in het zo opgevatte oeuvre. De sculpturen, die de eigenaar naar believen mag omvormen, zijn bewoond door een grote zuiverheid. Tussen de groene tuinachtergrond, de grijze hemel, de stalen strepen en hun spleten geeft een evidente interactie aan deze volumes mogelijkheden tot plezier, niet alleen voor het oog en de hand, maar ook voor de geest.
De kunstenares maakt van ons, de kijker, een acteur en dus helper in haar schepping.
Het constante doel van Rose Marie Warzée is het dichterlijk voorstellen van de ruimte.
Haar intentie krijgt haar volle waarheid met de reuzengrote vlinders, versneden in cortenstaal of in metaalkleur, die hun vleugels rond het bloemenperk uitspreiden.
Wij kennen haar onverzadigbare drang om haar dagelijkse omgeving plastisch leven in te blazen. De toekomst zal haar ongetwijfeld leiden naar andere zoektochten over de cirkel, de ring, het volle en het ledige, die elkaar wederzijds penetreren, en die effecten opleveren in vormen, materie en huid, in een blijvend worden. Louis Richardeau